ผมเองครับ1

ผมชื่อสุทิน คล้ายมนต์

ผมเกิดปี 2486 ที่บ้านเลขที่ 80 หมู 15 ต.บางแค อ.ภาษีเจริญ ธนบุรี (ต่อมาเปลี่ยนเป็นเลขที่ 80 หมู่ 7 ต. บางแคเหนือ อ. ภาษีเจริญ กรุงเทพฯ) เรียนประถม 1-4 ที่ ร.ร วัดไชยฉิมพลื บางแวก กทม มัธยม 1-3 ที่ ร.ร วัดนิมมานรดี บางแค กทม มัธยม 4-8 ร.ร วัดรางบัว บางหว้า กทม (ผมมาจากโรงเรียนวัดครับ…ด้วยความภูมิใจ)

เรียนมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ รุ่น 23 (2506-2511) เป็นพวกเรียน 5 ปีและทำวิทยานิพนธ์รุ่นสุดท้าย ปีนั้นจบพร้อมกัน 2 รุ่นคือพวก 5 ปีกับพวก 4 ปีที่ทำปํญหาพิเศษ ผมเรียนคณะเกษตร ภาควิชาปฐีวิทยา

เริ่มรับราชการเป็นนักกสิกรรมตรี กรมกสิกรรม ปี 2511 กองกสิกรรมเคมี ผมเรียนต่อปริญญาโทที่ North Carolina State University USA ปี 2517-2518 กลับมาต้นปี 2519 ตอนทำวิทยานิพนธ์มีโอกาศใช้คอมพิวเตอร์เมนเฟรมของมหาวิทยาลัย แค่พันช์คาร์ดเก็บข้อมูลจากการทดลองเท่านั้นครับ โปรแกรมอาจารย์เขาเขียนไว้แล้ว แต่ก็สนใจคอมพิวเตอร์มากครับ

ต่อมากรมกสิกรรมเปลี่ยนเป็นกรมวิชาการเกษตร ผมมาอยู่ กองปฐพีวิทยา ทำงานวิจัยด้านดินและการใช้ปุ๋ยกับพืชไร่ ต่างๆ เริ่มมีเงิน (จากภรรยา) ซื้อคอมพ์เครื่องแรกปลายปี 2529 เป็น XT Turbo หลังจากนั้นก็เสนอให้ ผอ. ซื้อคอมพ์ใชที่สำนักงานสำเร็จราวปี 2532 ครับ จากนั้นก็ทำงานด้านคอมพิวเตอร์มาตลอด คุยกับเพื่อนร่วมงานรู้เรื่องประมาณ 20 % อีก 80 % คุยกันไม่ค่อยรู้เรื่องเพราะเขาตามเราไม่ทัน

ตอนผมใกล้เกษียณกองปฐพีวิทยา เปลี่ยนเป็นกลุ่มวิจัยปฐพีวิทยา สำนักวิจัยและพัฒนาปัจจัยการการผลิต งานปฐพีวิทยาดูจะอ่อนลง ผมก็ได้แต่ปลงครับ

ผมเกษียณปี 2546 แต่ก็ไม่ทิ้งคอมพิวเตอร์ ยังเขียนโปรแกรมด้านดินและปุ๋ยอยู่ ทำเว็บไซต์ DinPuiThai ไว้ที่ google site ทำแผนที่ google maps ให้คำแนะนำปุ๋ยตามไรนากสิกร ที่ส่งตัวอย่างดินมาวิเคราะห์โดยระบุตำแหน่งคร่าว ๆ บนแผนที่ เริ่มเขียนบล็อก SoClaimon ที่ WordPress และมีเว็บ sootinclaimon ที่ space ครับ

ภรรยาผมแนะนำให้ใช้ทวิตเตอร์เพราะกำลังฮิต ลองใช้ดูแล้วติดใจและมองเห็นช่องทางถ่ายทอดข้อมูความรู้ได้รวดเร็วและแพร่หลายดีครับ ผมทวีตคังแรก 3 กันยายนอวยพรวันเกิดให้ลูกชายก่อนวันเกิดหนึ่งวัน

ภรรยาผมชื่อจิตรา คล้ายมนต์ อยู่สำนักวิจัยและพัฒนาปัจจัยการการผลิต กรมวิชาการเกษตร อีก 2 ปี เกษียณ ผมมีลูก 2 คน ลูกสาวจบหมอจากศิริราช ตอนนี้กำลังเรียนต่อเฉพาะทาง ที่ศิริราช ลูกชายเรียนหมอที่ วชิระ ปี 5 ปีหน้าก็จบครับ

ที่พูดถึงครอบครัวเพราะว่า ต้องขอบคุณครอบครัวที่ทุกคนต่างให้กำลังใจซึ่งกันและกันครับ

ขอบคุณครับ